Een week voorbij, waarin we hebben moeten wennen aan een andere manier van werken,
leven en genieten. Vandaag was voor mij de dag om, na een hele week achter de laptop en de telefoon, iets anders te gaan doen.
Een prachtige mooie blauwe lucht en een stralende zon maakten mij vanmorgen blij wakker – een dag om er op uit te trekken. Een dag waarin ik samen met Peter ons wekelijkse klompenpad ging lopen. Heerlijk om buiten te zijn, met een flinke frisse wind, om eens goed uit te waaien. Prachtig om de natuur in de eerste knop te hebben staan en de vogels die om ons heen de lente inluiden. Bij het passeren van andere wandelaars nam iedereen gelijk de afstand van 1,5 meter in acht. Wie had dat een week geleden gedacht?
Een week geleden waarin zoveel is veranderd. Een week waarin het persoonlijke contact ineens tot een nulpunt is teruggebracht. Een week waarin diverse beroepen, die je eerst voor lief nam, veel zichtbaarder zijn geworden. Mensen die voor elkaar klaar staan, mensen die bij elkaar in de brievenbus berichtjes achterlaten. Een week waarin de meeste buurtwhatsapp-groepen niet over de eerstvolgende BBQ of borrel gaan, maar als hulplijn kunnen worden ingezet in deze bizarre tijd.
Een week waarbij we oprecht voor elkaar klappen en waar de kerktorens een geluid laten horen van hoop en liefde. Een week waarin muzikanten inspelen op de laatste actualiteit. Nu ik dit bericht schrijf staat de muziek van Hans Zimmer aan en moet ik toch even een traantje wegpinken. Wat doet muziek toch veel in zo’n bizarre tijd.
In deze tekst heb ik dat ene woord niet gebruikt en dat doe ik heel bewust. Elke dag heb ik mijn beide mobiele telefoons naast mij liggen om maar niets te missen van de laatste actualiteit. Maar wat brengt mij dat? Onrust door alle berichten die ik lees met dat bewuste woord. Of zijn we juist op zoek naar die berichten die ons even op andere gedachten brengen? Berichten die ons dichter bij elkaar brengen maar wel op 1,5 meter afstand.
Ik ben onder de indruk van de mooie dingen die we met zijn allen doen. Blijf dit doen, nu, over een week, over een maand en over een jaar! Dan weten we ook dàn nog wat dat ene woord ons óók allemaal gebracht heeft.
Iedereen sterkte, en houd (afstand) van elkaar!
Met vriendelijke groet,
Dimitri Horsthuis – Tangelder
Wethouder