Ieder jaar herdenken wij op 4 mei alle slachtoffers die vielen in een oorlog. We hangen de vlag halfstok en hijsen deze nadat we 2 minuten stil zijn geweest. Ik verbaas me er nog steeds over hoe betrokken jongeren en kinderen hierbij zijn. Bij elke herdenking waar ik tot nu toe, namens de gemeente, mocht spreken, namen grote aantallen (school)kinderen deel. Daar mogen we met z’n allen trots op zijn. Laten we vooral de verhalen doorgeven aan generaties die na ons komen.
Ik ben opgegroeid met een opa die 20 jaar oud was en dus dienstplichtig militair toen de Duitsers in 1940 ons land binnen vielen. Hij moest 5 dagen vechten, verplaatste gesneuvelde militairen en leefde, hoe kan het anders, in angst. Nadat de Duitsers ons land definitief in bezit namen, moesten Nederlandse militairen zich melden om voor de Duitsers te gaan werken. Zo ook mijn opa. Ik weet niet hoe lang hij voor de vijand in Frankrijk werkte. Ik weet ook niet hoe hij vluchtte naar Nederland, daar sprak hij niet over. Wel ging hij het verzet in en ook daar heeft hij mij geen verhalen over verteld. Het moet hem veel pijn hebben gedaan, ook al die jaren na de oorlog.
Als kind groeide ik op in de jaren 80. We leerden in mijn beleving om tegen de Duitsers te zijn. Als er gevoetbald werd, moest er van de Duitsers gewonnen worden. Duitsers waren in mijn gevoel fout. Ik denk dat die gedachte voornamelijk voortkwam uit de geschiedenislessen op school en de verhalen die ik daar meekreeg over de oorlog. Mijn Opa drukte mij met de neus op de feiten toen hij de woorden uitsprak: “Wat heeft deze generatie Duitsers jou dan aangedaan?” Dat zei de man, die zelf in 5 jaren van bezetting verplicht heeft moeten werken voor de Duitsers en daarna zijn leven niet zeker was omdat hij in het verzet zat. Ik ging er altijd vanuit dat mijn Opa een grotere afkeer zou hebben tegen onze oosterburen dan ik. Dat gaf en geeft mij steeds het besef dat je vooral niet mag vergeten wat er tijdens de Tweede Wereldoorlog gebeurde en dat we blijvend moeten herdenken. Maar ook dat het belangrijk is om vooruit te kijken en door te gaan.
Vriendelijke groet,
